کد مطلب:47231 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:402

گنجینه پرسمان » قرآن

كدام آيه است كه خداوند ميفرمايد: مرده را زنده و زنده را ميميراند؟

آيات متعددي به موضوع ياد شده، اشاره دارند از جمله:

يُخرِجُ الحَيَّ مِنَ المَيِّتِ ويُخرِجُ المَيِّتَ مِنَ الحَيِّ ويُحيِ الاَرضَ بَعدَ مَوتِها وكَذَلِكَ تُخرَجون;(روم،19) زنده را از مرده بيرون ميآورد و مرده را از زنده بيرون ميآورد و زمين را بعد از مرگش زنده ميسازد، و بدين گونه ]از گورها[ بيرون آورده ميشويد.

منظور از بيرون آوردن زنده از مرده همان پيدايش حيات از موجودات بيجان است، زيرا ميدانيم آن روز كه زمين آماده پذيرش زندگي شد موجودات زنده از مواد بيجان به وجود آمدند. از اين گذشته در بدن همة موجودات زنده، هميشه مواد بيجان همانند مواد غذايي به صورت سلولهاي بدن موجود زنده در آمده، تبديل به موجود زنده ميشوند.

پيدايش مردگان از موجودات زنده را نيز دائماً در پيش چشم خود ميبينيم.

ميتوان آيه را به مرگ و زندگي معنوي نيز تفسير كرد كه منافاتي با تفسير پيشين ندارد. مطابق اين تفسير منظور از آيه اين است: افراد با ايمان (زندگي حقيقي) از افراد بيايمان كه مردگان حقيقي هستند متولد ميشود و گاهي به عكس، افراد بيايمان از افراد با ايمان متولد ميشوند.(ر. ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي، ج 16، ص 384، دارالكتب الاسلامية / الميزان، علامة طباطبايي، ج 3، ص 136، جامعه مدرسين.)